Energietransitie (juni 2023)

Ik had een tijd lang een hypotheek bij een vervelende bank, geen meedenk-bank, maar toen de rente steeg was het geen probleem om over te stappen naar een bank die WEL onze wensen om minder fossiele energie te gebruiken wilde ondersteunen.

Ons huis is 100 jaar oud en alleen tegen enorme kosten te super-isoleren, en dat geld had ik niet, ook al heb ik een heel mooi inkomen. In het afgelopen jaar heb ik in de belangrijkste ruimten van ons huis airco’s (lucht-lucht warmtepompen) laten plaatsen, en heb ik 15 zonnepanelen op ons dak laten leggen. En is er geïsoleerd wat kostentechnisch haalbaar was.

Wat was het resultaat? Mijn energieverbruik halveerde. Ik ging bijna dubbel zo veel stroom gebruiken, maar mijn gasverbruik daalde naar een kwart van wat wij daarvoor als normaal beschouwden. De energieopbrengst van een kubieke meter gas staat ongeveer gelijk aan 10 kilowattuur aan stroom. Reken maar uit hoe veel lager onze persoonlijke jaarlijkse CO2-uitstoot is geworden!

Tot zover het juichverhaal. Maar er zijn ook schaduwzijden: ik lever vooral zonnestroom als iedereen dat doet, de vraag relatief laag en de day-ahead prijs dus negatief is. Maar dan nog krijg ik hiervoor (dankzij de salderingsregeling) de prijs die ik in de winter, in tijden van schaarste betaal: 40 cent per kilowattuur. Die panelen heb ik in een paar jaar terugverdiend. Het is ook niet voor niets dat de energiemaatschappijen nu in hun nieuwe jaarcontracten bijna allen een lage terugleververgoeding bieden.

We willen zo snel mogelijk onze uitstoot verminderen. En op die 50% minder huiselijk energieverbruik binnen een jaar ben ik best trots. Maar ja: je moet het wel kunnen betalen, en dat kan lang niet iedereen realiseer ik mij, zeker niet in deze tijd van inflatie en stijgende hypotheekrente.

Als vijftiger kijk ik naar de jonge klimaatactivisten zoals die van Extinction Rebellion: ik waardeer hun drive om iets ten goede te veranderen. Ja, we moeten nu direct handelen, eens. Op hun leeftijd was ik net zo gedreven om kernwapens de wereld uit te bannen, en om de Koude Oorlog achter ons te laten. Iedere generatie heeft haar angstbeelden, en haar idealen.

Evenwel zal “cold turkey” stoppen met fossiel ons in chaos storten, ben ik bang, dat gaat slachtoffers eisen. Een rustige transitie is mijn ideaal. En ik denk persoonlijk dat kernenergie een aanzienlijk deel van de oplossing kan bieden. Want huishoudens maken maar 20% deel uit van de totale Nederlandse energiebehoefte, die wij als Nederland nu grotendeels met de opbrengsten van zon en wind willen invullen.

Wij staan daarmee nog maar aan het begin van de rest (80%) van de transitie, en zullen om in 2050 de nul CO2-uitstoot te bereiken alle zeilen moeten bijzetten, en alle technieken om energie op te wekken moeten omarmen, waaronder kernenergie.

Lars Roobol