The future’s so bright, I gotta wear shades (december 2023)

De winter van 1985/86 was er een waarin Nederland grote stappen leek te gaan zetten op het vlak van kernenergie. Alles was opgelijnd om nieuw nucleair vermogen aan de energiemix toe te voegen. Het eerste kabinet Lubbers had er zin in, maar toen 26 april 1986 het kernongeval in Tsjernobyl gebeurde was er geen politiek draagvlak meer voor kernenergie.

Ik heb er dit jaar vaker aan moeten denken. Want de tekenen voor nieuwe kernenergie lijken opnieuw gunstig. De minister voor Energie en Klimaat heeft de gemeente Borsele aangewezen als beoogde bouwplek voor twee grote reactoren, en is in gesprek met drie leveranciers, van Amerikaanse, Koreaanse en Franse afkomst. Komend voorjaar komt er een brief van de minister naar de Kamer, over de voortgang.

Op de klimaatconferentie COP28 in Dubai hebben meer dan 20 landen een plechtige belofte gedaan dat zij in 2050 driemaal zo veel nucleair vermogen hebben opgesteld als nu. En Nederland heeft mede ondertekend. Aan de universiteiten wordt weer gewerkt aan nucleaire kennisopbouw. En er wordt onderzoek naar materialen voor de reactoren van de toekomst gedaan die niet met water, maar met gesmolten zout koelen. Kranten melden dat het publieke draagvlak voor kernenergie stijgende is. En de verkiezingsuitslag (wat u er verder ook van vindt) laat eenduidig zien dat het aantal Kamerzetels dat kernenergie steunt groeiende is. Ook gemeentelijke en provinciale besturen blijken geïnteresseerd in kernenergie, en dan vooral in de SMR’s (small modular reactors), de wat kleinere reactoren met een vermogen tot 300-500 megawatt. Zeker in de buurt van industriële clusters, die zowel de elektriciteit als de warmte die deze reactoren opwekken goed kunnen gebruiken. Het is bijna als in het liedje van de band Timbuk 3 (ook uit 1986):

     I study nuclear science
     I love my classes
     I got a crazy teacher
     He wears dark glasses
     Things are going great, and they’re only getting better
     I’m doing alright, getting good grades 
     The future’s so bright, I gotta wear shades

Maar knagen blijft het stemmetje in mijn hoofd: het is nog best een weg van draagvlak naar productie van kilowatturen. Het jaar 2024 is voor mij geslaagd als we dan concrete stappen hebben gezet richting daadwerkelijke bouw. En ook voor al het andere dat het komende jaar in uw leven speelt wens ik u het beste toe!

Lars Roobol